Maar eerst dus de officiele start in Groningen om 10.00 uur. Na een heerlijke avond en nacht lekker slapen ging vanmorgen om 6.30 uur de wekker want we moesten natuurlijk wel op tijd in Groningen zijn. Frans en Gerda hadden een heerlijk ontbijtje klaar staan, dus het was een goed begin van de dag. Daarna was het tijd om te vertrekken. Gisterenavond had ik overigens nog een leuke verassing uit Frankrijk, alvast een kadootje voor mijn verjaardag. Een geweldige rendiermuts 😊
Het wintergevoel werd wel gelijk actief, er moest namelijk eerst even gekrabt worden voor we konden vertrekken.
Om half tien arriveerden we op het Martinikerkhof waar zich al een hele schare pers had verzameld rondom de eend van Gert-jan en Margreet. Ook Rudy van de stedenband en de wethouder waren al aanwezig. Uiteindelijk waren we met vijf eenden, werden er foto’s gemaakt en interviews afgenomen. We voelden ons echt beroemd, zo leuk.
Even na tienen hield de wethouder een praatje en warden er door ons wat aardigheidjes afgegeven aan de wethouder en Rudy, en daarna vertrokken we dan echt. Natuurlijk na een paar laatste aanpassinkjes aan een eend hier en daar.
Buiten Groningen namen we afscheid van twee eenden omdat zij een andere route naar Helsinki nemen en uiteindelijk zijn we met drie teams naar Denemarken gereden. Een etappe van bijna 600 km, één van de langste van deze tocht. De reis is prima verlopen met een paar tussenstops voor een hapje en drankje, voor mens en 2CV, en een extra stop om onze wielmoeren aan te draaien. We hadden het idee dat de eend wat zwabberig was. Gelukkig bleek er niet echt iets aan de hand te zijn, alle moeren wel een extra slag gegeven zodat ze zeker goed vast zaten en daarna de tocht voortgezet zonder problemen. In Duitsland kregen we de eerste sneeuw van de trip, helaas natte kledder sneeuw, maar toch genoeg om het raid gevoel in gang te zetten en een grote glimlach op ons gezicht te toveren.
Om een uurtje of zeven arriveerden we op de boerderij van Dan en Karen, kennissen van Gert-jan en ook echte eenden liefhebbers. Zij organiseren oa de raid Ijsland die over twee jaar weer gaat plaatsvinden in juli. (Natuurlijk willen we daar nu ook aan mee gaan doen 😂)
Dan had de soep al warm staan dus na het traditionele glaasje Jagermeister, om de veilige aankomst te vieren, gingen we aan tafel. Soep met een kopje thee erbij, waarom ook niet. De soep smaakte prima en het was erg gezellig. Na de Jagermeister kwamen ook de wiskey, Raki en wodka nog even op tafel. En met de drank ook de mooie verhalen, wat een geweldige mensen toch weer. En wat heerlijk om deze te mogen ontmoeten, nieuwe vrienden te maken en te mogen genieten van mooie Deense gastvrijheid.
Kortom een geweldige start van deze nu al heerlijke reis.
