Daarna bij een bedrijf langs de e-glas maakt. Intelligent glas, heel bijzonder. Gert-jan had hier vanuit zijn werk interesse in, en als je dan toch in de buurt bent kun je net zo goed even langs rijden.
En daarna verder naar Helsinki. Het was inmiddels serieus gaan sneeuwen, een sneewstorm hadden we nog niet gehad dus dat kon er nog wel bij.
In nederland zou dit een code donker rood zijn geweest, hier gaat alles gewoon door, hooguit wat langzamer.
Nog even bij Henka lang om de spikes weer te verruilen voor onze eigen winterbanden.
En dan door de storm richting boot.
Nog even bij een winkelcentrum gestopt en wat gegeten. In nederland zouden de straten met dit weer leeg zijn, hier liepen de moeders met kinderen in wandelwagens en omaatjes met rollator nog vrolijk buiten. Het is maar wat je gewend bent 😉
En daarna dus verder richting boot waar een aantal andere teams ook al stonden te wachten.
Op het terrein van de ferry was het nog best een stukje rijden vanaf de opstelplaats naar de boot. Je rijdt dan gewoon achter elkaar aan en dan kom je meestal wel waar je zijn moet, tenzij er opeens een trein moet passeren 😳.
Ja, daar sta je dan met je goeie gedrag, waar zijn de anderen naartoe gereden? Via de vrachtwagenscan en een shortcut over de stoep lukte het toch om weer bij de rest aan te sluiten. Niet helemaal de gebruikelijke route, maar ach, als je maar komt waar je zijn moet. Verkeerd rijden bestaat niet, alleen mooie alternatieve routes 😂. En die leveren dan weer mooie verhalen op.
En dan sta je, na een aantal uitdagende hellingen, op je plekje op de boot.
Eerst de hut gezocht, lekker knus met vier volwassenen, maar het paste best allemaal.
Daarna de traditie nog even in ere gehouden en de laatste jagermeister op het zonnedek geschonken.
Op een mooi avontuur en een behouden thuiskomst 🍻
