Dag 13: Posio - Sykäräinen

Deze dag begon met rustig aan wakker worden. Heerlijk om even niet al heel vroeg actief te zijn, niet echt mijn sterkste kan namelijk. Bovendien voel ik me, net als ongeveer de helft van de andere deelnemers, niet echt lekker. We hebben een russisch griepje te pakken, of misschien iets overgehouden aan de smok in Moermansk. In ieder geval zijn er een aantal die grieperig zijn, waaronder Margreet en ik. Niet echt tof maar gelukkig is er genoeg paracetamol om op de been te blijven. 

Zeker vandaag wil ik niet afhaken, we gaan namelijk weer naar Lauri en zijn husky’s 😊. Het wordt voor ons de derde keer en het is altijd zo leuk om daar weer langs te komen. Lauri is echt een toffe vent en de husky’s allemaal zo lief en aanhankelijk.

De eerste groep was al vertrokken, maar wij zaten in de tweede groep. Vandaar dat we het eens rustig aan konden doen.

Lekker op tijd vertrokken zodat we nog even bij de husky’s konden kijken voor de sledetrip. Dat is het bijzondere aan de farm van Lauri. Je mag gewoon bij de honden en er lopen er ook los. De honden zijn deel van de familie, geen commercieel middel om veel geld te verdienen. Dus wil je in Finland een mooie husky-tocht maken dan kan ik je Kota-husky aanbevelen. https://www.facebook.com/Kota-Husky-116269755054537/

Deze keer was ook Lauri’s vrouw Mina op de farm aanwezig. Net zo’n leuk persoon als Lauri. 

En natuurlijk de honden.

En toen was het tijd om op de slee te stappen en te genieten van de schitterende omgeving.

Even bijkomen

Na de tocht opwarmen in de tent met een vuurtje en een warm drankje. En een husky die wel van gezeldschap houdt 😊

Na de tocht was het tijd om op weg te gaan naar de laatste gezamelijke overnachting van deze raid. Het was alweer de laatste dag van de officiele raid, na vandaag gaat ieder weer zijn eigen kant op, op weg naar huis.

Het was nog een aardige rit die we te rijden hadden. Onderweg nog even een hapje gegeten en rond 20.00 uur waren we op de plaats van bestemming. Echt een leuke plek met sauna en ijswak om in af te koelen.

Ik heb over geslagen, te laat, te moe en te grieperig.

En we hadden de afscheidsceremonie nog op het programma staan. Met de Enough-drink en het uitdelen van de certificaten en medailles.

Bij de Enough drink neemt iedereen een drankje van thuis mee, liefst iets viezigs, deze drankjes worden dan gemixt in een pan tot de Enough-drink en daar wordt mee geproost. 

En daarmee was de eerste doot Tanguy en Gert-jan georganiseerde raid naar het noorden tot een eind gekomen. Maar de ideeen voor de volgende zijn er alweer, dat zal dan in 2020 zijn. 

Het plan om via de baltische staten naar huis te rijden hadden we inmiddels laten varen. Met drie grieperige rijders 2000 km in 3 dagen afleggen was iets meer dan waar we zin in hadden. En aangezien we over twee jaar weer gaan bewaren we de baltische staten gewoon voor dan.

Voor nu last minute de boot van Helsinki naar Travemunde geboekt, daar was gelukkig nog plek.