dinsdag 30 januari 2018

Dag 10 (deel 2) Moermansk

Na stichting Hoop gingen we te voet naar het national museum, de geschiedenis van Moermansk werd hier uitgelegd, te beginnen met de opbouw van de grond. Veel prachtige rotsen en gesteenten. Daarna de fauna en daarna het gedeelte over de bevolking, daar werd het pas echt interessant, alleen hadden we toen al niet zoveel tijd meer want om vijf uur werden we bij de atoom ijsbreker verwacht.






























Wederom te voet richting de Lenin, een leuke wandeling over het arrangeerterein van de treinen geloof ik. Op de Lenin kregen we een rondleiding, gaaf om zo’n schip van binnen te kunnen zien.


























































Na dit bezoek ging het per trolleybus richting het restaurant. Ik had op tripadvisor gezocht naar het beste betaalbare restaurant in Moermansk en daar hadden we nu een tafel. Vooral de inrichting was bijzonder, robuuste houten meubels en veel opgezette beren. Er speelde een live bandje en wij hadden een lange tafel achterin. De russn zijn nogal van het op tijd beginnen en de strakke planning. We waren tien minuten te laat dus terwijl we gingen zitten werd het voorgerecht al op tafel gezet. Haringen in saus met gepofte aardappel en salade. Zodra je bord leeg was stong de Borsch voor je neus, de rode bietensoep. Het was allemaal heerlijk, maar het tempo zat er goed in. Op het hoofdgerecht moesten we gelukkg war langer wachten.we hadden vooraf aangegeven hoeveel er vis wilden en hoeveel vlees. Beide gerechten waren goed bereid en het vlees, varkens shaslik was super mals en sappig. Wel heb ik overal maaar de heft van gegeten want de porties waren fors. Geen nagerecht, maar wel koffie, deze was helaas koud omdat wij die niet gelijk na het hoofdgerecht hadden genomen. Blijkbaar was hij toen al gemaakt en laten staan.













Na het diner was het weer richting hotel met de trolleybus. Was erg leuk, maar voor de kaartverkopers heel lastig.In de bussen lopen nog kaartverkopers rond, je koopt je tickets van 28 roebel (ongeveer 50 cent) dus bij hen. Maar zij spreken alleen russisch en wij begrepen niet helemaal hoe het werkte. Uiteindelijk hebben we dus maar twee van de drie keer betaald, sommige nog minder. De verkoper liep ons uiteindelijk maar gewoon voorbij, je zag hem gewoon de moed opgeven, arme man en later arme vrouw.