Dag 10 (deel 1): Moermansk

In Moermansk stond ons een druk programma te wachten. Na het onbijt eerst een rondrit door de stad per touringcar. Daarna meeting the pers met gluhwine. Hierna bezoek aan stichting Hoop, een dagopvang voor verstandelijk gehandicapten gerunt door ouders en vrijwilligers. Daarna nog een bezoek aan het nationaal museum en aan de atoom ijsbreker de Lenin. Tot slot eten in het nr 1 restaurant van Moermansk in de betaalbare klasse volgens Tripadvisor. Omdat het teveel is om in één blog te zetten heb ik het verhaal op gedeeld.

We beginnen dus met de rondrit. Na het ontbijt stond er een grote touringcar voor ons klaar bij het hotel. Daarmee zijn we eerst richting de vuurtoren en een een russisch ortodoxe kerk. In de kerk was een dienst gaande, dus geen foto’s van de binnenkant. Maar het was erg mooi kan ik je vertellen. Bijzonder was vond ik dat de kerk helemaal vol stond. Er waren geen banken of stoelen om op te zitten. Alleen oude en zieke mensen mogen zitten tijdens de dienst. Heel veel Russen zijn nog steeds gelovig en gaan regelmatig naar de kerk.

Deze kerk was niet zo oud, maar wel in de oude stijl gebouwd, heel mooi om te zien.

In de bus

Na de kerk gingen we langs het standbeeld van de wachtende zeemansvrouw. Er gaat een verhaal dat zij daar niet staat te wachten omdat zij haar man zo mist, maar omdat hij weg gegaan is zonder de de pincode van de banlpas te geven. Nu kan zij niet shoppen als hij weg is. (Onze geweldige contactpersoon en gids Larissa kwam steeds meer los).

Tot slot natuurlijk naar het herdenkingsmonument“Aljosja”. Een monument voor alle gevallen russische soldaten in WO2.  Aljosja kijkt naar Noorwegen omdat vandaaruit de oorlog voor Rusland begonnen is. Het is een imposant en schitterend beeld. Helaas was het niet mogelijk om er met de eenden te komen.

Onderweg ook veel afbeeldingen van Stalin gezien.

Bij terugkomst van de rondrit stond de parkeerplaats vol met pers en andere geïnteresseerden. Er waren echt veel mensen op onze auto’s afgekomen, maarja we waren dan ook op tv geweest, dus wat wil je 😊. Ook was er gluhwijn van het hotel bij, met bonnen te verkrijgen.

We kregen kadootjes overhandigd, en natuurlijk hadden we ook een kadootje voor de russische voorzitter van het steden verband. Er waren allemaal mensen en kinderen die met de auto's op de foto wilden. Ook moesten er weer interviews gegeven worden en worden geposeerd. 

Na het persmoment gingen we door naar stichting Hoop. Een dagopvang voor verstandelijk gehandicapten opgezet door ouders. Ik heb in eenzelfde soort voorzieningen in nederland gewerkt als proffesional en vond het dus erg leuk om te zien hoe het in rusland geregeld is, of eigenlijk niet is geregeld, de voorziening draaid grotendeels op vrijwilligers en ouders. Ze krijgen een klein beetje steun van de overheid en moeten het verder van giften hebben. 

De weg ernaartoe was nog wel even een uitdaging.

We hadden veel knuffels en speelgoed meegenomen, er werd door de bezoekers van het centrum zorgvuldig uitgekozen welke ze het leukste vonden. Tot slot hadden ze nog een liedje ingestudeerd voor ons.

Al bij al een bijzondere ervaring.